بی قرار
من نمی دانم زاده یک قانونم یا پدیده یک عشق
بی قرار
من نمی دانم زاده یک قانونم یا پدیده یک عشقدرباره من
let's go somewhere and never come back
ادامه...
روزانهها
همهپیوندها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- دی 1402 1
- آذر 1402 3
- شهریور 1402 2
- تیر 1402 1
- اسفند 1401 1
- اسفند 1400 1
- مهر 1400 1
- آذر 1399 2
- مرداد 1399 4
- تیر 1398 3
- خرداد 1398 4
- اردیبهشت 1398 5
- فروردین 1398 4
- اسفند 1397 5
- بهمن 1397 8
- دی 1397 12
- آذر 1397 19
- آبان 1397 23
- مهر 1397 26
- شهریور 1397 15
- مرداد 1397 18
- تیر 1397 8
- خرداد 1397 5
- اردیبهشت 1397 1
- فروردین 1397 4
- اسفند 1396 6
- بهمن 1396 3
- دی 1396 9
- مرداد 1396 1
- تیر 1396 1
- اردیبهشت 1396 1
- آبان 1395 1
- مهر 1395 1
- شهریور 1395 1
- تیر 1395 2
- خرداد 1395 1
- اردیبهشت 1395 1
- فروردین 1395 2
- آذر 1394 1
- آبان 1394 1
- مهر 1394 3
- شهریور 1394 3
- مرداد 1394 3
- تیر 1394 5
- خرداد 1394 2
- اردیبهشت 1394 3
- فروردین 1394 2
- اسفند 1393 3
- بهمن 1393 3
- دی 1393 2
- آذر 1393 2
- آبان 1393 1
- شهریور 1393 5
- مرداد 1393 2
- فروردین 1393 1
- اسفند 1392 2
- بهمن 1392 1
- دی 1392 1
- آذر 1392 2
- آبان 1392 3
- مهر 1392 2
- مرداد 1392 3
- تیر 1392 4
- خرداد 1392 7
- اردیبهشت 1392 1
156
دلم میخواد از این همکار پاردوکسی و معلوم الحال ام فریاد بزنم و این رشته رفتار و کنش های مسخرشو بیشتر از قبل در دایره مسخره و رسوا کردنش قرار بدم ولی میترسم .سالهاست به این نکته رسیدم که به روایت دوستی در کامنت دونی پست قبل "اندیشه‌ها، کردارها و سخنان ما، دیر یا زود با دقت شگفت‌آوری به سوی ما بازمی‌گردند" و به شخصه تجربه دچار شدن به قضاوت و نگاه های منفی گذشته خودم نسبت به افراد هستم و از ترس تکرار نشدنش سعی بر قضاوت نکردن و به قولی سر به لاک خودم داشتن دارم .اما توصیف مردی سی و اندی ساله از یک فرهنگ و خانواده ای که دچار عقده های اجتماعی و فرهنگی توامان متناقضش کرده که هر روز و با صدای بلند در نقش یک روشنفکر/مذهبی/تحلیلگر سیاسی و اقتصادی و هزاران نقش دیگه در حال وراجی های متناقض و آزار دهنده و تمام نشدنی است دست مایه نقد و به استیضاح گرفتنش برای فرار از استرس و حس های بدی است که با این رفتار و منش منتقل میکنه ومن در حال خود زنی که با این جبر سرنوشت چه کنم ؟!!
قابل تحسینه این‌نگاهتون:)
واقعا این سبک آدمها قابل تحمل نیستن که ادعا خوب بودن در هر زمینه ای دارن و اعتماد به نفس کاذب بالا
صبر زیادی مطلبه سپری کردن این زمان ها
و اما این اعتماد به نفس کاذبشون و اینکه میدونن بی اعتبارن ولی همچنان بد! می تازند...
من رو برد پیش همکارهایی که تحمل حرف ها ، نظرات و نقدهاشون برام آزاردهنده بود و من فقط نگاه می کردم گاهی سری تکان می دادم .
حالا بعد از چند سال متوجه شدم باید گوش بود ، بارها و بارها گوش بود و همه رو شنید ، همه .
و من از بی تجربگی خودم می دونم که اون زمان آن قدر فکرم رو درگیر حماقتهای اونها می کردم.
واقعا ای کاش میشد فکر رو درگیرشون نکرد
اما با 11 ساعت کنار هم بودن یکم سخته