بی قرار

بی قرار

من نمی دانم زاده یک قانونم یا پدیده یک عشق
بی قرار

بی قرار

من نمی دانم زاده یک قانونم یا پدیده یک عشق

276

  با فاصله زیادی بزرگترین باگ خلقت پیدا کردن دوست واقعیه ،دوستی که بشه باهاش تمام اون زمان های مشمئزه کننده روزمرگی ها رو پر کرد و در کنارش خود واقعی  بود بدون ترس و وهمی از حرف ها و سوتفاهم ها ...

تو دنیای واقعی که اون معدود ادمهای هم که دوست بودند از دست رفتن ،کاش شما مجازی ها لااقل در دسترس بودید...


نظرات 3 + ارسال نظر
بهامین جمعه 17 خرداد‌ماه سال 1398 ساعت 12:07 ب.ظ http://notbookman.blogsky.com

چقدر دوست‌داشتنی هستن ،آدمهایی که تا آخر خوبند،آدمهایی که برای
غرور و احساس ما هم به اندازه خودشون ارزش قائلند، آدمهایی که دست دوستی میدهن وتا همیشه می مونن
بنظرم ، هیچ‌کس نمیتونه رفاقت و دوستی را معنا کنه ، جز گذر زمان و بازی‌های روزگار...
بنظرم مرزی بین دوستی واقعی ومجازی وجود نداره...
بنظرم ما آدما هیچ وقت دوستانمون را از دست نمی‌دیم
چون دوستای واقعی هرگز از دست نمی‌رن
فقط افرادی را از دست می‌دیم که به دوستی تظاهر می‌کنن و از دست رفتن چنین افرادی بنظرم بهتر تا داشتنشون

میدونی خیلی وقتها این بازی روزگار یا همون سرنوشت خیلی چیزا رو بدون داخلتت ازن میگیره که خودت کمترین دخلاتی ممکنه توش نداشته باشی

marzi جمعه 17 خرداد‌ماه سال 1398 ساعت 03:32 ب.ظ http://rozegaremarzi.blogsky.com

منم هیچ دوست واقعی ندارم. دوستی که بشه پیشش خود خودمون باشیم و از هیچی نترسیم!
همیشه هم جای خالی چنین دوستی تو زندگیم زیاد پیداست.

همه تنهاییم

الف یکشنبه 19 خرداد‌ماه سال 1398 ساعت 12:21 ب.ظ http://fifthseason.blogsky.com

اینجانب یک با این پست به شدت موافق هستم!

این خوبه ×!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد