اشتباه از ما بود
اشتباه از ما بود که خوابِ سرچشمه را در خیالِ پیاله میدیدیم
دستهامان خالی
دلهامان پُر
گفتگوهامان مثلا یعنی ما!
کاش میدانستیم
هیچ پروانهای پریروز پیلگیِ خویش را به یاد نمیآورد.
حالا مهم نیست که تشنه به رویای آب میمیریم
از خانه که میآئی
یک دستمال سفید، پاکتی سیگار، گزینه شعر فروغ،
و تحملی طولانی بیاور
احتمالِ گریستنِ ما بسیار است!
سید علی صالحی
دستها خالی دلها پر :((((
برچسبتو خوندم دیدم برا وصعیت فعلی من مناسب نیست دکلمه ای که گذاشتی. ولی مرحوم شکیبایی رو خیلی دوسش دارم. صداش مثل لالاییه
اره برای من صدای عمو خسرو داروی صبحگاهی و صدای حسین پناهی عزیز خوراک غروب هامه!
از خانه که میآئی
یک دستمال سفید، پاکتی سیگار، گزینه شعر فروغ،
و تحملی طولانی بیاور.
چه دکلمه ی فوق العاده ای..
اره خیلی دلنشین و زیبا بود دکلمه صدای پای آب عمو خسرو هم خوبه اگه نشنیدی حتما امتحانش کن
روحش شاد.
متن زیبایی بود.
به روایت دوستان "ممنان"
برام سواله و جالبه که بدونم چه طور گُذرت به وبلاگ ِ سوت و کور و خاموش و پرت و دور افتاده ی من افتاد؟
به هر حال مسیر وبلاگ شما از مسیر سوت و کور وبلاگ من گذشته خب!!