بی قرار
من نمی دانم زاده یک قانونم یا پدیده یک عشق
بی قرار
من نمی دانم زاده یک قانونم یا پدیده یک عشق
254
شنیده ام تنهایی به کافه می روی
خیابان ها را متر می کنی
بی دلیل می خندی
شنیده ام خواب هایت زمستانی شده اند
روزهایت کوتاه، موهایت کوتاه...
راستی، کنار همیشگی هایت، شب های تنهایی، دلتنگ من هم می شوی؟
252
باور دارم که هنوز می‌شنوم
پنهان در پای درختان نخل
صدای او را، لطیف و ژرف
همچون آواز یک فاخته
آه، شب دلربا
با وجدی آسمانی
آه، چه خیال شوق انگیزی
چه سرمستی دیوانه واری، چه رویای شیرینی
