تاب، بازی لاکچری کودکی ما بود .صف انتظارش همیشه بیشتر از بازی های دیگه بود.هیجانش، وصف ناشدنی بود.بچه باحالا همیشه خراب تاب بودن و پیاده کردنشون از تاب نشدنی بود حتی تصور اون شدت و همتی که در رفت و برگشت تاب سواری هاشون بود زبان اعتراض ها را می بست و نگاه مغموم کودکانه بچه ها پشت تموم اون رفت و برگشت های لذت بخش ، تا ابدیت ادامه دار خواهد بود ...