126

       گاهی چقدر جالبِ که در ازدحام لحظه ها به خودت بیای و ببینی تو یک روز تعطیل ، در حالیکه هنوز روشنایی و زیبای روز از پنجره اتاق کارت  به داخل راه پیدا میکنه و اتاقی که همیشه پر از صدا و شلوغیه در غیاب همکارها به مکانی دنج و بکر تبدیل شده و روحت به دور از مشغله های کاری این حضور نابه هنگام  یه طراوت  دوست داشتنی داره و با خودت  و در این فضا تنهایی.

امروز و این لحظه یکی از اون تنهایی های دوست داشتنی منه ...

125

.
من اغلب برای تو داستان هایی گفته ام
درباره ی راهی که
مثل یک انسان بی هدف زندگیم را پیش بردم
منتظر روزی بودم
که دستت را در دستانم بگیرم و برایت شعر بخوانم
آنوقت ممکن است تو بگویی
بیا در کنارم دراز بکش و به من عشق بورز

124

از کوتهی ماست که دیوار بلند است ... +  صائب

     باور من اینکه با تمام منطق ی که برای بهانه های محیطی و خانوادگی و ... برای محقق نشدن  خواسته و آرزوهام دارم، باز تحقق نیافتن "آرزوها"ی دوست داشتنیم دلیلی جز "خودم" نیست .از تغییر خسته ام ولی راه حل مطمئنا همین خواهد بود ...