این جمله قصار گونه ایلهان برک چقدر درسته که میگه " یک انسان اگر بخواهد حتی با صدایش هم می تواند در آغوشت بگیرد ".مثلا خود" من "در غروبی دلگیر که غرق در یکی از بی شمار آشوب های زندگی به خود می پیچم و از استیصال این "حال" هم آغوش سخت و تنگ ترین لحظه هام اما تنها شنیدن صدای "یک نفر" مثل کاری که دگزامتازون با درد میکنه همه اون "حالُ" رنگ می بازونه و به وجدم میاره و از فاصله ی دور و از پشت این سیم های سخت مخابرات در حالیکه به آغوش م گرفته ،ذهن و روحمُ به نوازش می گیره و تحمل این غروب رو راحت تر میکنه ...
و بعد ترها که به آدم پشت تلفن فکر می کنم میبینم این "یک نفر" نه معشوقه است و نه پارتنر ی پایبند به ظن "قانون" در شناسنامه ،تنها "یک دوست" که سالهاست از آخرین باری که دیدمش گذشته و این دوستی حاصل آلوده نبودن" مالنا اسکوردیای"* تنها و زیبا در هوس" رناتو آموروسو" شیفته در لحظه "نیاز" است .کمکی که ابتدا او را از مخمصه ای سخت نجات داده و حالا و در دورترین روزها از اون لحظه ها از پشت سیم های سخت مخابرات مرا ...!
* اسامی از فیلم Malèna
Empyrium - Where At Night The Wood Grouse Plays
بعد نوشت : موسیقی این آهنگ فقط "شفا" میدهد !!